“Ach da’s nog niks. Ik heb wel eens zoooo’n grote gevangen!” Dit is vast meer dan eens op één van de vele leugenbankjes gezegd. Een ‘wat-voor-bankje’?

Misschien dat een groot gedeelte van de jeugd geen flauw idee heeft, maar de wat oudere generaties zullen de leugenbank wel degelijk kennen (of op z’n mist van gehoord hebben). En de wat oudere generaties in de viswereld zéker.

Het leugenbankje is een eeuwenoud begrip in Nederland. In 1645 wordt er al van de bijzondere bank gesproken. Deze zitplaats is dé plek waar de laatste nieuwtjes worden besproken en staat van origine op een centrale locatie zoals een plein of markt, maar meestal bij een haven.

Het Woordenboek der Nederlandsche Taal noemt het een plek “waar leegloopende lieden, b.v. zeelieden aan den wal, zich dagelijks verzamelen en allerlei verhalen opdissen”.

Maar het leugenbankje is niet alleen van toen. Een kleine vier eeuwen na het eerste (bekende) leugenbankje, in 2016 om precies te zijn, wordt op de visafslag van Stellendam met veel aandacht een nieuw leugenbankje geplaatst. Gesponsord door een kredietinstelling, een bank.

Pop-up leugenbankjes bestaan nu ook, zoals op een hip festival als Welcome to The Village in Friesland (Nederland), waar vragen als “Hoe zouden we de wereld inrichten als we het helemaal opnieuw konden doen?”, worden besproken.

Dat de bank, gemaakt van hout, nog helemaal hot and happening is, blijkt ook wel als je een korte online speurtocht doet. Bij verschillende bedrijven kun je deze bank zo bestellen. Ook voor thuis.

Bij Pefa zijn we fan van online dingen doen. Maar sommige zaken kun je nu eenmaal beter offline, zoals sterke verhalen vertellen en aanhoren op een leugenbankje. En daar is niks aan gelogen.